ขอบเขตการใช้งานและผลของตาข่ายควบคุมแมลงในโรงเรือน

ขอบเขตการใช้งานของตาข่ายควบคุมแมลงในโรงเรือน
(1) การปลูกผักกินใบด้วยตาข่ายกันแมลง ผักใบเป็นที่นิยมมากในหมู่ชาวเมืองและชนบทในฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วง มีลักษณะโตเร็วและวงจรสั้น แต่เปิดการผลิตศัตรูพืช มลพิษยาฆ่าแมลงร้ายแรง ประชาชนไม่กล้ากิน การปนเปื้อนของยาฆ่าแมลงสามารถลดลงได้อย่างมากโดยการคลุมพื้นที่เพาะปลูกด้วยมุ้งกันแมลง
(2) การปลูกมะเขือและเมล่อนแบบกางมุ้งกันแมลง มะเขือยาวและผลไม้มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคในฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วง หลังจากใส่ตาข่ายกำจัดแมลงแล้ว ให้ตัดเส้นทางการแพร่ระบาดของเพลี้ย ลดอันตรายของโรค
(3) การปลูกต้นกล้า ช่วงเดือนมิถุนายนถึงสิงหาคมของทุกปีเป็นฤดูเพาะกล้าผักในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาว แต่ยังมีความชื้นสูง ฝนตกหนัก แมลงระบาดบ่อย การเพาะกล้าเป็นเรื่องยาก หลังจากใช้ตาข่ายควบคุมแมลง อัตราการเกิดของผักสูง อัตราต้นกล้าสูง คุณภาพของต้นกล้าดี ชนะความคิดริเริ่มของการผลิตผักในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาว

ผลการใช้งาน:
(1) ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ ด้วยตาข่ายคลุมกันแมลง การผลิตผักสามารถทำได้โดยไม่ต้องใช้ยาฆ่าแมลงหรือใช้ยาฆ่าแมลงน้อยลง ช่วยประหยัดค่ายา แรงงาน และต้นทุน แม้ว่าการใช้ตาข่ายกำจัดแมลงจะเพิ่มต้นทุนการผลิต แต่ก็มีอายุการใช้งานยาวนาน (4-6 ปี) ใช้งานได้นาน (5-10 เดือน) ใช้ได้กับพืชหลากหลายชนิด (ปลูกผักกินใบได้ผลผลิต 6-8 พืชผล) และต้นทุนการผลิตของแต่ละพืชผลต่ำ (โดยเฉพาะผลกระทบในปีที่เกิดภัยพิบัติ) คุณภาพของผักที่ดี (มลพิษจากยาฆ่าแมลงไม่มากหรือน้อย) ผลผลิตที่ดี
(2) สวัสดิการสังคม มันปรับปรุงความสามารถในการควบคุมศัตรูพืชและความสามารถในการต้านทานภัยพิบัติของผักในฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงอย่างมาก และแก้ปัญหาการขาดแคลนผักที่สร้างปัญหาให้กับผู้นำทุกระดับ เกษตรกรผู้ปลูกผัก และประชาชน ผลกระทบทางสังคมนั้นชัดเจนในตัวเอง
(3) ประโยชน์ต่อระบบนิเวศ ผู้คนจำนวนมากกังวลเกี่ยวกับปัญหาสิ่งแวดล้อมมากขึ้นเรื่อยๆ ผลของการควบคุมสารเคมีกำจัดศัตรูพืชนั้นน่าทึ่ง แต่ก็มีผลเสียมากมาย การใช้ยาฆ่าแมลงบ่อยครั้งทำให้เกิดมลภาวะต่อดิน น้ำ และพืชผัก ทุกปีจะเกิดเหตุการณ์พิษจากการรับประทานผักที่ปนเปื้อนยาฆ่าแมลงอยู่เป็นระยะๆ ความต้านทานของแมลงศัตรูพืชรุนแรงขึ้นและควบคุมได้ยากขึ้น สัตว์รบกวนเช่นผีเสื้อกลางคืนไดมอนด์และนอคทูอิเดได้พัฒนาจนถึงจุดที่ไม่สามารถรักษาได้ การเลี้ยงคลุมด้วยหญ้าควบคุมแมลงทำได้โดยการควบคุมทางกายภาพ